Wanneer ieder woord teveel is,

mijn onbezorgdheid weer verdwijnt.

Wanneer ik mijn open blik zo mis,

het slot op mijn hart opnieuw verschijnt.

Wanneer ik even niets wil voelen,

mijn kwetsbaarheid het liefst verstop.

Wanneer ik wanhopig zoek naar doelen,

maar zo verlang naar een pauzeknop.

Wanneer mijn ogen niet meer stralen,

ik mijn blik op foto’s niet herken.

Wanneer ik veel liever blijf verdwalen,

dan toegeven dat ik de weg kwijt ben.

Wanneer ik niet meer weg wil rennen,

mijn gedachten de ruimte geef.

Wanneer ik mijn tranen zal herkennen,

ik mijn verhaal opnieuw beleef.

Wanneer ik niets nieuws wil schrijven,

maar wil lezen wat geschreven staat.

Wanneer ik dichtbij mezelf wil blijven,

zonder dat angst mijn wens verslaat.

Wanneer ik door stilstaan weer kan lopen,

door regen of door zonneschijn.

Wanneer ik weer hardop durf te hopen,

dat ik groei door klein te zijn.

Poems