Poems – Ik

Jij bent die ene die ik echt vertrouw,

steeds weer kan ik van jou op aan.

Jij bent de rots waarop ik mijn leven bouw,

ik weet dat je altijd dichtbij zult staan.


Door jou kan ik steeds blijven groeien,

en ontdek ik toch steeds meer.

Mijn leven lijkt weer op te bloeien,

terwijl ik stil leef en van je leer.


Ik heb geleerd te blijven dromen,

wanneer ik liever stil wil staan.

Zonder fysiek ergens te komen,

zal ik nieuwe paden in gaan slaan.


Ook als het even minder gaat,

en ik de controle niet meer voel.  

Als de wereld zich omringt met haat,

zeg jij me precies wat ik bedoel.


Vergeten was ik voor heel even,

hoe belangrijk je echt bent.

De zon schijnt weer in mijn leven,

nu ik je, als mijn ‘ik’, weer heb erkend.


Liefs, Ciska

Poems

4 Comments Plaats een reactie

Geef een reactie op Nancy Reactie annuleren